Z wycieczką na Bukowej Górze. Megality i kurhany w Dąbrowie Górniczej odwiedziło kilkadziesiąt osób

Tajemnicze megality w Dąbrowie Górniczej udowodniły, że mają w sobie moc przyciągania. Tym razem przyciągnęły aż kilkadziesiąt osób, zwabionych możliwością poznania coraz głośniejszego stanowisk archeologicznego na Bukowej Górze.

Prowadzący wycieczkę naukowcy z Muzeum Miejskiego Sztygarka, Zbigniew Mirkowski i Dariusz Rozmus, sami byli zaskoczeni frekwencją. Na miejscu startu, czyli pod stadionem w Ujejscu, zameldowało się ponad 60 uczestników. Czekał tam na nich geolog, doktor Zbigniew Mirkowski, członek zespołu przy prezydencie Dąbrowy w sprawie powołania parku przyrodniczo-kulturowego na Bukowej Górze. W drodze na wierzchołek Buczyny (jak brzmi lokalna nazwa góry) opowiedział wycieczkowiczom o geologicznych i florystycznych bogactwach okolicy - o wodach podziemnych, drzewostanie, skałach i minerałach. A także o historii eksploatacji górniczej i jej reliktach w terenie.

Wycieczka wśród megalitów

Na wierzchołku Bukowej Góry pałeczkę przewodnika przejął archeolog, profesor Dariusz Rozmus, zaznajamiając uczestników wycieczki z dotychczasowymi rezultatami badań znajdujących się tam głazów, co do których nie ma już obecnie wątpliwości, że były - przynajmniej niektóre z nich - obrabiane i ustawiane do pionu ręką ludzką. Z kolei domniemane, astronomiczne asocjacje steli na Bukowej Górze przybliżał wycieczkowiczom pasjonat Jury Maciej Rodziewicz.

Czy zagadkowe stele to dzieło ludzi, należących do pradziejowych kultur pucharów lejkowatych lub amfor kulistych, żyjących na tych ziemiach w neolicie? Wtedy głazy na Bukowej Górze byłyby starsze niż piramidy egipskie i legendarna Troja. Prof. Rozmus jest jednak ostrożny. To dopiero początek badań. Jak podkreśla, stanowisko na Buczynie nie jest jeszcze wydatowane.

Kurhany na Bukowej Górze

Paradoksalne, znaków zapytania przybywa. Najnowszym odkryciem na Bukowej Górze są kurhany! Badacze zidentyfikowali je w lesie nieopodal megalitów. Nie wiadomo, w jakim związku z nimi pozostają. I czy w ogóle, bo pochówki kurhanowe kojarzone bywają bardziej z wczesnym średniowieczem, niż z pradziejami, tym bardziej tak niezmiernie odległymi, jak czasy kultury pucharów lejkowatych. Zarazem jednak zastanawiające jest odkrycie kurhanowego cmentarzyska (?) w sąsiedztwie megalitycznej nekropolii (?). Z drugiej strony, w wyniku archeologicznych rekonesansów w okolicy Bukowej Góry odkryto kamienne narzędzia, które datuje się na czasy wcześniejsze niż neolit. Jak do tej pory archeologowie nie odnaleźli takich, które można by wiązać z kulturą pucharów lejkowatych, w której nosicielach wstępnie upatrywano twórców megalitów w Dąbrowie Górniczej. Kluczem do rozwiązania tej zagadki będzie możliwie dokładne wydatowanie stanowiska na Bukowej Górze.

Jakie tajemnice ujawnią odkryte tam kurhany? Archeologowie nie kryją związanych z tym nadziei, ale też zachowują wstrzemięźliwość. Niekoniecznie zostaną tam odkryte pradziejowe czy wczesnśredniowieczne pochówki. W tradycji niejednego ludu prochów zmarłych nie grzebano we wnętrzu kurhanu, a umieszczano urnę z prochami na wierzchołku. W przypadku takiego pochówku do naszych czasów nie przetrwałoby już nic.

Trzymajmy kciuki za naukowców i rezultaty badań Bukowej Góry. Wraz z nich nowymi odkryciami przybywa też zagadek, które mają do rozwikłania.